Weer thuis!

En dan gaat het plotseling heel snel: maandagavond ben ik weer thuis gekomen. Aan het onderweg zijn in Spanje is een einde gekomen.

Afgelopen week heb ik in Albergue Hogar de Monjardin Oasis Trails doorgebracht. Bij aankomst bleek dat ik als gast mocht verblijven. Dit betekende dat ik alle activiteiten mocht meedoen maar dat dit niet verplicht was. Bijzonder dat dit mij zoveel ruimte gaf! Naast het meehelpen in een schoonmaakronde heb ik vooral genoten van het leven in de Albergue:  hoe de verschillende vrijwilligers hun taak in de Albergue zo goed mogelijk uitvoeren en veel gesprekken met de vrijwilligers en de pelgrims. Het is opvallend dat er veel pelgrims onderweg zijn met een rugzak met problemen: geen huis, geen baan, relatie uit. Heel vaak is het een van deze drie maar ook regelmatig alle drie. Om vanuit zo’n situatie de camino te gaan wandelen, vind ik heel moedig.

in deze Albergue wordt niet alleen een schoon bed en eten aan de pelgrims geboden maar ook de ruimte en tijd om vanuit het christelijke geloof een bemoediging te ontvangen. Elke avond om 20:30 is er “Jesus meditation” in een naastgelegen oude koeienstal. Dit is een half uur met stilte, rustige muziek, gedicht of een korte bijbeltekst. Aan het einde wordt een kopje thee ingeschonken en is het bedtijd (of kort napraten). Mooi om te zien en mee te maken hoe iedereen geraakt wordt hierdoor. Daarnaast schept dit onderling een band en kan men de volgende dag weer met nieuwe energie op pad. Ook ik ben hierdoor geraakt en opnieuw opgeladen voor mijn “camino of life” hier in Nederland. Niet alleen een pelgrim zijn op de camino in Spanje maar ook hier in Nederland als het gewone leven weer verder gaat. 

Nogmaals dankbaar dat ik ook deze ervaring heb mogen toevoegen aan mijn reis. Ruim 5 weken ben ik in Spanje geweest; vorige week schoot er nog kort in mijn gedachten om aan mijn leidinggevende te vragen of ik langer kon blijven. Uiteindelijk heb ik dit niet gedaan; het is ook goed om weer thuis te komen. Ik heb van begin tot eind genoten (hoewel er natuurlijk ook minder leuke momenten zijn geweest)! Het zou me niet verbazen als ik ooit nog een keer terug ga. Een cursus Spaans staat al wel op mijn wensenlijst komende tijd. Maar nu eerst nagenieten van alle mooie herinneringen, foto’s en de Nederlandse zon (het is wel erg koud hier!).

Bedankt voor alle reacties op mijn blog-jes! Spreek je graag snel weer.