Luxe pelgrim

Afgelopen week is weer snel voorbij gegaan. Dit weekend heb ik in Soto del Luina doorgebracht (alweer 50 km vanaf mijn startpunt). Het leven als pelgrim bevalt weer erg goed! Hoewel ik wel eerlijk moet bekennen dat ik een luxe pelgrim begin te worden. Het slapen op slaapzalen heb ik afgelopen week vervangen door een eigen kamer. Heerlijk genieten van mijn eigen plek met een eigen badkamer en een echte handdoek. Ook mis ik het ochtendritueel van de gemiddelde pelgrim niet: heel vroeg opstaan, je spullen in krakende zakjes stoppen en met je hoofdlampje eindeloos door de slaapzaal schijnen. Om mijn luxe pelgrim leven te onderbreken, heb ik voor morgenavond wel een bed op een slaapzaal gereserveerd. Waarom? Ik heb al de hele week een lakenzak en mini handdoekje in mijn rugzak zitten. Die wil ik wel gebruikt hebben voordat ik thuis kom 😉

De rest van het pelgrimleven voelt weer als vanouds: je hebt de km-jaag-pelgrims (zij willen zo snel mogelijk in Santiago aankomen), de verontschuldigende pelgrims (zij wandelen ‘maar’ 15 km op een dag zeggen ze zelf) en de pelgrims die het onderweg zijn op de camino als heel mooi ervaren. Bij die laatste categorie hoor ikzelf. Dit jaar wandel ik geen lange etappes; ongeveer 7-8 km per dag. Dit betekent dat er overdag tijd en energie overblijft om een lange pauze te nemen, een boek te lezen of een strandje te bezoeken. Een relaxte reis op deze manier! Ik heb tijdens mijn re-integratie afgelopen maanden ervaren dat vertragen mij erg goed doet dus fijn dat dit ook op de Camino kan!